دل من
مدام می رود و می آید
با جزر و مد نگاهت
غرق در امواج پر جوش و خروش بیشه گیسویت
قامتت خلیفه قیامت
و من
دیوانه ای در دارالمجانین چشمانت
هرچه قافیه به هم می بافم با قافیه ات جور نمی شود
تنها جاذبه تو حل می کند اشعار بی وزنم را
هرم نفس هایت
حجامت روح و روانم
کاهش حس مقابل با دلت
میلاد خسروی نژاد
بهار
واژه ای که به هستی بها می دهد
زمین تسلیم
اکنون آزاد است
خزانی سرخ را پیموده
تا به بهار سبز برسد
بهار
خلق تابلویی است با بی نهایت صفر
در جلوی فرجام عددها
راستی
فکرش را کرده ای؟
که هر روزت عید باشد؟
بهار
فرشته چراغ جادوست
هر روزی که عید باشد
رسیدن به آرزوهایت محفوظ است
بهار را باید خواند
باید نوشت
و باید تبریک گفت
بهارتان مبارک
میلاد خسروی نژاد
اول از همه باید جواب بدم چرا کتیب؟
خب راستش خودم هم نمیدونم. چندین اسم انتخاب کردم که وبمسترهای گرامی همشون رو قبلا انتخاب کرده بودن.
از یه طرف هم میخواستم خاص باشم ( وی برای خود نوشابه می گشاید )
همینطور اسمی باشه که کوتاه باشه تا شمایی که وبلاگ رو به دوستاتون معرفی می کنید بتونید اسم رو راحت حفظ کنید.
خلاصه اینکه جمیع این عوامل دست در دست هم قرار دادن و شد آنچه که میبینید
راستی یه عکس هم میخواستم بزنم واس مطلب که قسمت نشد فعلا دارم روی گیرش کار میکنم ان شاء الله توی مطلب بعدی درست بشه، دعا کنید، محتاجیم به دعا
این بود اولین مطلب
تا مطلبی دیگر بدرود
